Στην ελληνική κοινωνία που ζούμε, έχει γίνει η Αβεβαιότητα
ο εφιάλτης που δεν μας αφήνει να προχωρήσουμε σαν λαός με τίποτα.
Έχουμε συμβάλλει και εμείς σε αυτό, αφού δεν κάνουμε
σωστές επιλογές, και διαλέγουμε για να μας κυβερνήσουν, πολιτικοί πολύ
κατώτεροι των περιστάσεων,
Και αντί να υποστηρίζουν τα συμφέροντα των πολλών αυτοί
κάνουν το αντίθετο υποστηρίζουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων ντόπιων και ξένων
, με λίγα λόγια <ΕΥΛΟΓΟΥΝΕ ΤΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥΣ>!
Αν ρωτήσεις έναν επαγγελματία θα σου πει, ας βάλουν ότι
φόρο θέλουν αρκεί να ξέρω ότι αυτό θα είναι σίγουρο, για 5-6 χρόνια όπως είναι
σε όλο τον Κόσμο, ώστε να ξέρω πως θα πορευτώ, έτσι θα ξέρω να κανονίσω την
πορεία μου, και οι εργαζόμενοι μου, με ηρεμία θα μπορούν να αποδώσουν για κάτι
καλύτερο αν ξέρουν και αυτοί ότι υπάρχει μια σιγουριά.
Όσο για τους Πολίτες, αυτοί δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει
την άλλη ημέρα, αυτό έχει καταντήσει Εφιάλτης, και δεν μπορούν να κανονίσουν
την ζωή τους.
Αν έχουν οικογένεια τι θα κάνουν με το μέλλον των παιδιών
τους; επίσης αν έχουν καμιά επιχειρησούλα αντί να σκέπτονται πως θα την βελτιώσουν
να σκέπτονται πόσο θα την κρατήσουν ακόμη ανοιχτή;
Αυτό δεν νομίζω ότι γίνεται σε κανένα πολιτισμένο κράτος,
δηλαδή να ζει ο κόσμος του, στην Αβεβαιότητα σε τέτοιο βαθμό, και κάθε μήνα να
κάνει Εκλογές, και ο κάθε υπουργός να κάνει τα δικά του, και άντε πάλι, δηλαδή
πότε θα καταλάβουμε ότι έστω και κακό πρέπει να υπάρχει κάποια μονιμότητα, ώστε
το σύστημα του κράτους να έχει Αξιοπιστία;
Πάντα έτσι ήταν στην Ελλάδα αλλά τα τελευταία χρόνια
είναι το κάτι άλλο, με λίγα λόγια καλύτερα κάτι Μόνιμο και <κακό> παρά αβεβαιότητα
δήθεν για το <καλό> μας,
Αυτά κάποτε στον Τόπο μας πρέπει να τα αλλάξουμε για να προχωρήσουμε
εμπρός, και να επικεντρωθούμε σε 2 βασικούς κανόνες! <ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ –
ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ>.
KyrAgel
: 26/3/2015
