Είμαι ψηλά σε ένα λόφο της υπαίθρου την ματιά μου και την ακοή μου
δεν την εμποδίζει τίποτα τεχνικό, είναι πολύ όμορφη η φύση από εδώ
επάνω αληθινή. Αχ! τι είναι αυτό; σαν μια σαΐτα που σχίζει τον ορίζοντα
είναι ένα γεράκι που πετά πιο ψηλά από το μέρος που είμαι και σφυρίζει
με τον χαρακτηριστικό του τρόπο, σίγουρα τον ορίζοντα τον εστιάζει σε
μεγαλύτερη διάσταση και λεπτομέρεια, πραγματικά το ζηλεύω αυτό το
εξαίσιο πλάσμα της φύσης, επειδή είναι ελεύθερο να πετά παντού και όποτε
θέλει, να βλέπει , να σφυρίζει, και να αναπνέει οξυγόνο αμόλυντο, αλλά και
την ταχύτητα του, το πλανιάρισμά του, που δεν γίνονται με κανένα τεχνικό
βοήθημα αλλά μόνο με ότι το προίκισε η φύση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου