ΥΠΝΟΣ =
ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΖΩΗ;
Πάντα με
απασχολούσαν και με
απασχολούν τα θέματα
του χρόνου, βέβαια
έχω μερικές
απορίες για ορισμένα
πράγματα που έχουν
σχέση με το
χρόνο.
Μεταξύ σοβαρού
και αστείου να
μία απορία, όταν κοιμάσαι
ζεις το ίδιο από
όταν είσαι ξύπνιος ;
Και λέω
αν είναι κάποιος
ξύπνιος και
ένας άλλος κοιμάται , ο
ξύπνιος σκέπτεται πράττει
και δημιουργεί αφού
είναι η πραγματικότητα ενώ ο
κοιμισμένος απλώς αναπνέει
κινείται λίγο, και αντί
πραγματικότητα βλέπει το πολύ
- πολύ όνειρα και
τις ποιο
πολλές φορές εξωπραγματικά. Άρα
αν κάνουμε έναν
απλό λογαριασμό
θα
καταλήξουμε σε
συμπεράσματα απλά και
λογικά, ότι ο
ξύπνιος έχει ζήσει
ποιο πολύ,
στην πραγματικότητα, έχει περισσότερο πείρα
ζωής από τον
κοιμισμένο, με την προϋπόθεση
να είναι ίδιας
περίπου πνευματικής στάθμης, ένα
παράδειγμα...
Ένας άνθρωπος
είναι 30 ετών επίσης και
ένας δεύτερος το ίδιο, ο
πρώτος κοιμάται Μ.Ο. 6.30
ώρες και ο
δεύτερος 7 ώρες ,
άρα αν κάνουμε
τον λογαριασμό ο
ένας έζησε στην πραγματικότητα 228 μέρες και κάτι περισσότερο,
άρα δικαιολογημένα θα
κάνει τον μάγκα στον
άλλον και θα
του πει μην
αμφισβητείς τις 288 μέρες
πείρας που
έχω εγώ από
σ’ένα…
ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΣ
Επανέρχομαι πάλι
με τον χρόνο
είναι το θέμα
πάντα καυτό και έχει
ζουμί
γιατί συνέχεια
μας κυνηγάει.
Νομίζω ότι
αν κοιτάξεις πως πέρασε η ζωή σου μέσα από
αυτόν θα πεις
το κοινό ( Αχ! Πως περνάει ο χρόνος;)
Αλλά αν
τον μελετήσεις αντικειμενικά
σε σχέση με τα άλλα όντα
είναι
πολύ μεγαλύτερος
εκτός εξαιρέσεων.
Και εξαρτάται
από ορισμένα πράγματα
να μεγαλώσει περισσότερο
κατά
τη γνώμη
μου, όπως η εκμετάλλευση
του χώρου του
εγκεφάλου μας, από
λαμβανόμενα μηνύματα, εμπειρίες,
προβλήματα, παθήματα, μελέτες,
και
πολλά άλλα
πράγματα που συσσωρεύονται
εκεί μέσα.
Γιατί το λέω αυτό;
Θα το εξηγήσω
με όσο καλύτερο
τρόπο μπορώ.
Λέμε ότι
ο χρόνος και
ο χώρος μεταξύ τους
έχουν μεγάλη σχέση, άρα
αν
έχουμε περισσότερα
πράγματα συσσωρεύσει στο μυαλό μας, έχουμε
χρησιμοποιήσει περισσότερο
χώρο,
και
αυτόν αν τον
μετατρέψουμε σε
χρόνο
σίγουρα αυτός είναι μεγαλύτερος από τον
χρόνο ενός αλλού
που
έχει λιγότερα
πράγματα συσσωρεύσει.
Αυτά λοιπόν
μεταξύ σοβαρού και αστείου με τον
χρόνο και τον χώρο
που
σίγουρα πάντα με
απασχολούσε και έτσι βρήκα την ευκαιρία, να το μεταφέρω
στο χαρτί το σκεπτικό μου περιληπτικά ,
όπως σχεδόν κάθε θέμα
που γράφω,
διότι
για να το
αναλύσω θέλει πολύ
δουλειά και πολλές σελίδες
ώστε και
κατανοητότερα να γίνουν
και με
τα επιχειρήματα τους
να υποστηριχτούν καλύτερα.
KyrAgel:1998