ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΛΙΟ ΓΡΑΠΤΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΚΕΙΝΑ

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΦΕΡΑΝ ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΕ ΕΠΙΚΑΙΡΟ.

KyrAgel: 2006

Εδώ  και  πολλά χρόνια  που  παρακολουθώ  τα  πολιτικά  πράγματα     της  χώρας  μου,  και  από  μικρός  ασχολούμαι  με  αυτά  όπως  άλλωστε  ο  πιο  πολύς  κόσμος   άλλος  πολύ  άλλος  λιγότερο  αναλόγως  και  τις  συνθήκες  που   περιβάλουν  τον  καθένα  μας,  όπως   π.χ.  εμένα   από  μικρό  γύρο  μου  ήταν  τέτοιες  που τα  παρακολουθούσα  με  ποιο  έντονο  τρόπο,  έτσι  λοιπόν  ποτέ  μέχρι  τώρα  δεν  έβλεπα  τα  πράγματα   με   αδιαφορία  αλλά  από κοντά  και   με   μεγάλο  ενδιαφέρον,  νέος  πολλές  φορές   συμμετείχα   κιόλας,  τώρα   αφήνω   τα   πράγματα   στους  νεότερους,  που  το  μέλλον  τους  ανήκει. Λοιπόν  εδώ  στην Ελλάδα  τα  προβλήματα τα ξέρουμε  λίγο  πολύ όλοι  μας αλλά  από  συμφέρον  και  διότι  όλοι  μας  φταίμε  γιαυτήν  την   κατάσταση  τον  λαδωμάτων  και  τον  προσωπικών   μας  συμφερόντων  που  σιγά  σιγά  βιολογικός  γίναμε  πολύ   (εαυτούληδες)  δεν  τα λέμε  ανοιχτά  αλλά  τα  κρύβουμε  και  έτσι  στο  τέλος  μας  καβαλάνε. Σε  προηγούμενα  κεφάλαια  αρκετά  από  αυτά  θα  τα  επαναλάβω   όχι  σαν  προβλήματα   μόνο   αλλά  πιο   πολύ  πως  μπορούν  να  λυθούν  όσο  πιο  εύκολα,  η  πιο  δύσκολα,  η  πιο  ρεαλιστικά,  αρκεί  να  ξεφύγουμε  από  τους  εαυτούληδές  μας και  κοιτάξουμε  ποιο  πολύ  την  πατρίδα μας, γιατί  μόνο αυτή   μπορεί   να  μας  δώσει  ένα   καλό    μέλλον   με  την   συλλογικότητα  τον  πολλών,  γιατί  έτσι  σε  υπολογίζουν, και όχι  όταν  είσαι  μόνος. Το  πολιτικό  μας  σύστημα  θέλει βελτιώσεις άρση βουλευτικής ασυλίας και λιγότερους βουλευτές από νομους είναι  καλό  επίσης και  πάρα  πολύ οι  νόμοι  που έχουν  θεσπιστεί, αλλά τον  πολλών  παραθύρων  και  πόρτων  και  για  να  τα  κλείσουμε  πρέπει  να  υπάρχουν  δικλίδες  ασφαλείας  τέτοιες  ώστε  να  τηρούνται, και  πως  θα  γίνει αυτό; Απλούστατα  να  ψηφίζουμε   έντιμους  ανθρώπους  και  όχι  αυτούς  που  θα  διορίσουν   το   παιδί   μας  η  θα  μας  δώσουν   μια   άδεια   χτισίματος  Η! Η! Η!  γιατί  εφήμερα  αυτό είναι  καλό  για  το  παιδί   μας,  αλλά για  τα  παιδία  τον  παιδιών μας  μπούμερανγκ  προβλημάτων,  που  φταίχτες   δεν  θα   είναι  αυτά  αλλά  εμείς,  διότι  δεν  είχαμε  την  οξυδέρκεια    μιας  καλής  επιλογής  αλλά  μια  παλαιά   νοοτροπία  που  έχει  επικρατήσει  από   τα  χρόνια   της  Τουρκοκρατίας,  που  λέγεται   διαπλοκή   και  σίγουρα  έχει  παράγει  τον ραγιαδισμό. Ξέρουμε  όλοι  ότι για τα  πιο  πολλά  προβλήματα    η   μεγάλη  πληγή  είναι  η   γραφειοκρατία  που  την  παράγει  η  μονιμότητα,  διότι  σχεδόν  όλοι  οι  κρατικοί  υπάλληλη (κρατικούς  υπαλλήλους  εγώ  θεωρό  τους  πάντες  που  έχουν  εργοδότη  το  κράτος) για να  μπουν  στο  δημόσιο  φιλούν  κατουρημένες  ποδιές    και ικετεύουν  από  εδώ  και  από  εκεί  ώστε να  τα καταφέρουν, άρα  είναι  άνθρωποι  ανάξιοι  για  να  προσφέρουν  στον  λαό τους,  στους  συνάνθρωπους  τους,  η  την  πατρίδα  τους,  αλλά μόνο  να   βρούνε   πρόσφορο  έδαφος   μέσω  λαδωμάτων  να κονομήσουν  που  λέμε,  και  εκτός  αυτού  αφού   μονιμοποιηθούν  φτύνουν  όλους  τους  άλλους,  θα  πούνε  ότι   όλους  τους  απαξιώ   όχι,  ειλικρινά  απαξιώ  μόνο    το  ποσοστό  που  αναλογεί  σε  αυτή  την  κατηγόρια  που  λέω παρά  πάνω  και  ξέρει o λαός  που  πονάει  από  την  κατάσταση  αυτή πόσοι  είναι  αυτοί  . Γιαυτό  το  μεγάλο  πρόβλημα,  μια  είναι   η λύση  άρση  της  μονιμότητας  και  πως θα γίνει  αυτό; από  αύριο  συμβάσεις  ιδιωτικού  δικαίου  όσοι θέλουν  να  είναι  στο  δημόσιο, τι  πιο  εύκολο  πράγμα  είναι από  αυτό  δεν  μου  κάνεις  φύγε,  θα  μου  πείτε  ποιος  πολιτικός  θα  το  κάνει  αυτό; Ο σωστός  πολιτικός  που  θα ψηφίσουμε  και  τα ( θα ) του  θα  είναι  τέτοια  ώστε  αν  κτυπάει  το  χέρι  του  στα  έδρανα  της  βουλής να    πιάνει   κρύος  ιδρώτας   όσους  είναι  κλανιάρηδες  βουλευτές. Ένας τέτοιος  πολιτικός  δεν  υπάρχει, αν υπάρξει  θα  είναι  από ανθρώπους   που  έχουν  παλέψει  για  να  ανέβουν  κάπου  με  αξιοπρέπεια,  όπως  εμείς  όλοι    οι  απλοί  άνθρωποι  του  λαού  και  του  μόχθου,  και    όχι από αυτούς  που    έχουμε   τώρα   κάτι  βουτυρόπαιδα   όπως  Tαραμανλίδες    Kαπανδρέιδες  η Mιτσοτάκιδες  και  δεν συμμαζεύετε.

Θα  προχωρήσω  τώρα  σε  διάφορους  τομής  με  απλά  πράγματα  και   εύκολα   και   όπως  πάντα για  να  γίνουν   θέλει  βούληση   μεθοδικότητα  που  δυστυχώς   πάσχουμε   και  πειθαρχεία  στη  ιεραρχία  τον  στόχων μας.  Πρώτα  ξεκινάω  με  την  παιδεία  μας  που  είναι  και  το  μέλλον  κάθε  Έθνους,  που  εξαρτάται  εάν  είναι  η  παιδεία  σωστή   από  τους  μεγαλύτερους  και  την  νοοτροπία τους που  έχουν  για  να  δείξουν  έναν  δρόμο  σωστό στα  νέα  παιδιά  που  αυτός  θα  βγάλει  σε  ένα  καλύτερο  μέλλον, και επίσης  δασκάλους  με  καλές  αρχές  που  θα  βγαίνει  από  τα  ίδια  σπλάχνα  του  λαού  ώστε  αυτό  που  κάνουν  να  είναι  το  ίδιο  που  θα  έκαναν  και  στα  δικά  τους  παιδιά.  Γιατί  τα  λέω  αυτά  έτσι; διότι  όταν  κάνουμε  παιδιά  λέμε ότι  εγώ  για  να  μεγαλώσω  υπόφερα  και  πέρασα  πολύ  δύσκολα γι αυτό  θα  δώσω τα πάντα  στα  παιδιά  μου  ώστε  αυτά  να  μην  ταλαιπωρηθούν  όπως  εγώ και  έτσι  αυτό  το  είδος  τον  παιδιών  γλυκαίνονται  και  αναγκάζονται  οι   γονείς   τους  να  τα   ταΐζουν  η  να  τα   νταντεύουν  έως  τα  βαθιά  γεράματα, και    οι  γονείς  αυτοί  δεν  ζούνε  μια  ζωή  τέτοια  που  αρμόζει  στην  ηλικία  τους. Αυτό είναι το μεγαλύτερο  λάθος  διότι  έτσι  κάνουμε  αναίσθητους  και τεμπέληδες  πολίτες  και  επειδή  τους  τα  δώσαμε  όλα  και δεν  έχουν  παιδευτεί  αδύναμους  να  αντεπεξέλθουν  στα δύσκολα  της  Ζωής  εάν  τους  τύχουν.  Αυτό  εννοώ  πιο  πάνω  όταν  λέω  πρέπει  να  έχουμε 

καλή  νοοτροπία  και  όχι  αυτή  που  ανέφερα  τελευταία,  αυτή  πρέπει  να  την  αποβάλουμε 

εάν  θέλουμε  να  βρούμε  εμείς οι  παλαιοί λύσεις  για  το καλό μέλλον  τον  παιδιών  μας.                                                              
 Έτσι  τα  πράγματα  θα  μπούνε  σε μια  καλή  βάση,  τέτοια  που   με  μια  καλή  πολιτική και  βούληση, εάν δώσουμε   και   καλή    παιδεία   στους  εκπαιδευτές   μας   και   για  επιβράβευση   για  τις   υπηρεσίες   τους  να   πληρώνονται   με  αξιοπρέπεια,  ώστε  το  κοινωνικό  τους  έργο   και  οι  υποχρεώσεις  απέναντι  στα  παιδιά  και  το  κράτος  να  έχουν  αποτελέσματα.                                       
 Να ενισχυθούν  με  ορισμένα  κονδύλια  παραπάνω  όπως  γίνεται  σε άλλα   κράτη  τα   θέματα   τις  έρευνας   τον  πειραμάτων  και  της  σωστής  πληροφορικής  και   προ  πάντως  της  ενίσχυσης  του  μορφωτικού  τους   επιπέδου  με  την  προώθηση  μιας   τέτοιας  κουλτούρας  που  να  έχει  την  στάμπα του  πραγματικού  Έλληνα,   και  όχι  τις   καταναλωτικής   κοινωνίας  που  είναι  οι  κακές κατευθυνόμενες  εκπομπές  και  κακά   προγράμματα των  ΜΜΕ        τύπου   FAME  STORY  και  πολλά  άλλα    σκουπίδια  αντιεκπαιδευτικά. 
Υπάρχουν  πολλά  πράγματα  να  γράψω  αλλά  περιορίζομαι  σε  αυτά τα  βασικά  ελπίζοντας  κάποτε  να γίνουν  πραγματικότητα για  να  μουρμουράμε  λιγότερο  για το  θέμα αυτό. 
Δεύτερο   θέμα  που  θέλω  να  θίξω  και   μάλιστα  σοβαρό  και οξύ είναι το κοινωνικό το  οποίο  καταφανέστατα λειτουργεί υπέρ  ολίγων  και  τους  πολλούς  τους λέει ``αϊ πνιγείτε’’  άρα αναδεικνύει  κατεξοχήν  τα  προβλήματα  του  απλού  λαού  επί το  πλείστον  και   με  ποιον  τρόπο  θα  γίνουν  τα  πράγματα καλύτερα   γι  αυτόν  τότε  που  χρειάζεται   βοήθεια  από  την πατρίδα  του, δηλαδή  όταν  οι  συνθήκες  της ζωής  και  της εργασίας  είναι   δύσκολες  για  να  επιβιώσει  αυτό  η  αυτή  και  η  οικογενειά  τους,  η  όταν   γεράσει  και  φτάσει   πλέον σε   κατάσταση   τέτοια  που  δεν  θα  μπορεί  να  προσφέρει όσα  ένας  νέος,  και  θα  πρέπει   να  αποσυρθεί   από   την ενεργό  δράση,  όπως   λέει  ο  λαός από  το  μαγγανοπήγαδο της  βιοπάλης,  και  έτσι  τον  μόχθο  που  πρόσφερε  κάποτε να  του  τον  επιστρέψουν  στα  στερνά  του, αφού  αφήνει  το πεδίο  ελεύθερο  για  τους  νεότερους.  
Εδώ  πάλι  η  πολιτική μας  πρέπει   να  είναι   πρώτον   καθαρή   χωρίς  ψευτιά  και δεύτερον   να  έχει  την  βούληση  να  επιβάλει   αυστηρούς όρους  σε  αυτούς  που  είναι   υποχρεωμένοι  να  εισφέρουν στα  ταμεία  ασφάλισης  του  κράτους,  οπωσδήποτε  αλλιώς οι  συνέπειες  
(θα  είναι για  οποιονδήποτε  χωρίς  εξαιρέσεις όποιος  είναι  αυτός,)  τέτοιες  σε  βαθμό   κακουργήματος και δεν  υπερβάλλω,  γιατί  αν  δεν  γίνει  έτσι  τότε  τα  προβλήματα θα  διαιωνίζονται  εις βάρος  του  κράτους και  κατά  επέκταση του  απλού  πολίτη, που  στο  
 κάτω  κάτω   πρόσφερε   ψυχή και  σώμα  όπως λέμε. 
 Άλλο!  Θέμα  η  υγεία  πρέπει  ένα κράτος στους  γιατρούς  του  να  δίνει  τέτοια  παιδεία  
που  πράγματι να  καταλάβουν  ότι όλοι  αυτοί  γιατροί  νοσοκόμοι  και όλοι  οι λειτουργοί  
της  υγείας   γενικός,  ότι  λειτούργημα  κάνουν,  και δεν  υπάρχει  τίποτα  καλύτερο  από  
την  υγεία  του  συνανθρώπου του,  πρώτα,  και  μετά  ο  εαυτός  τους  πρέπει  να  έρχεται δηλαδή φακελάκια..

Η συνέχεια μια άλλη φορά: